Zgaga i refluks żołądkowo-przełykowy to jedne z najczęstszych dolegliwości trawiennych dotykających Polaków. Objawy obejmują pieczenie za mostkiem, kwaśny smak w ustach, ból w nadbrzuszu oraz uczucie pełności po posiłkach. Przyczyny refluksu to najczęściej niewłaściwa dieta, stres, nadwaga oraz osłabienie zwieracza przełykowo-żołądkowego.
W aptekach dostępne są skuteczne preparaty przeciw refluksowi. Do najpopularniejszych należą:
Inhibitory pompy protonowej (IPP) jak omeprazol i pantoprazol działają długotrwale, blokując produkcję kwasu żołądkowego na poziomie komórkowym. Antagoniści receptorów H2, takie jak ranitydyna, działają szybciej ale krócej, konkurując z histaminą o receptory na komórkach okładzinowych.
Zalecane dawkowanie IPP to zwykle 20-40 mg raz dziennie na czczo, natomiast ranitydyna przyjmowana jest w dawce 150 mg dwa razy dziennie. Konsultacja z lekarzem konieczna jest przy utrzymujących się objawach powyżej 2 tygodni, krwawienia z przewodu pokarmowego lub trudnościach w połykaniu.
Niedobory enzymów trawiennych prowadzą do zaburzeń trawienia, objawami których są wzdęcia, bóle brzucha, biegunki tłuszczowe i niedożywienie. Problem ten dotyka szczególnie osoby z niewydolnością trzustki, chorobami wątroby oraz seniorów, u których naturalna produkcja enzymów maleje.
Najskuteczniejsze preparaty enzymatyczne to:
Enzymy trzustkowe stosuje się przy niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki, mukowiscydozie oraz przewlekłych chorobach jelit. Preparaty pochodzenia zwierzęcego zawierają naturalne enzymy świńskie, podczas gdy roślinne bazują na enzymach grzybowych, będąc alternatywą dla wegetarian.
Kluczowe jest przyjmowanie enzymów bezpośrednio przed lub w trakcie posiłku, zapijając dużą ilością płynu. Kapsułki należy połykać w całości, nie rozgryzając, aby chronić enzymy przed kwasem żołądkowym. Dawkowanie dobiera się indywidualnie, zazwyczaj 25000-50000 jednostek lipazy na główny posiłek.
Dysbioza jelitowa, czyli zaburzenie równowagi mikroflory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym, prowadzi do licznych problemów zdrowotnych. Może manifestować się poprzez wzdęcia, bóle brzucha, zaburzenia rytmu wypróżnień oraz osłabienie odporności. Przywrócenie prawidłowej mikroflory jelitowej możliwe jest dzięki suplementacji probiotykami - żywymi mikroorganizmami o korzystnym wpływie na zdrowie.
Na polskim rynku farmaceutycznym dominują szczepy z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium. Lactobacillus acidophilus wspomaga trawienie laktozy i wzmacnia barierę jelitową, podczas gdy Bifidobacterium longum reguluje perystaltykę jelit i syntezę witamin z grupy B.
Popularne marki probiotyków to:
Prebiotyki to niestrawne składniki pokarmowe stymulujące wzrost korzystnych bakterii, podczas gdy symbiotyki łączą probiotyki z prebiotykami. Główne wskazania do stosowania probiotyków obejmują antybiotykoterapię, zespół jelita drażliwego oraz ostre biegunki.
Większość probiotyków wymaga przechowywania w lodówce w temperaturze 2-8°C. Standardowe dawkowanie to 1-2 kapsułki dziennie, najlepiej na pusty żołądek, 30 minut przed posiłkiem.
Zaparcia to powszechny problem dotykający około 20% populacji Polski. Rozróżniamy zaparcia okazjonalne, związane ze zmianą diety lub stylu życia, oraz przewlekłe, trwające powyżej trzech miesięcy i wymagające kompleksowego leczenia.
Leki przeczyszczające dzielimy na trzy główne grupy:
Wśród dostępnych preparatów popularne są syropy z laktulozy, tabletki Bisacodyl oraz proszki Macrogol. Naturalne wspomaganie obejmuje suplementację błonnikiem pokarmowym oraz olej rycynowy w przypadkach opornych zaparć.
Przeciwwskazania obejmują niedrożność jelit, ostry brzuch oraz ciężkie odwodnienie. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych i uzależnienia jelita od stymulacji zewnętrznej. Konsultacja lekarska konieczna jest przy zaparciach trwających powyżej tygodnia, obecności krwi w stolcu lub towarzyszących objawach alarmowych.
Biegunka to częsty problem zdrowotny charakteryzujący się zwiększoną częstotliwością i płynną konsystencją stolców. Przyczyny biegunki można podzielić na kilka głównych kategorii: infekcyjną (wywołaną bakteriami, wirusami lub pasożytami), podróżną (związaną ze zmianą diety i środowiska) oraz polekową (będącą skutkiem ubocznym antybiotyków lub innych leków).
Loperamid stanowi złoty standard w leczeniu objawowym biegunki. Działa poprzez spowolnienie perystaltyki jelit, co pozwala na lepsze wchłanianie wody i elektrolitów. Dostępny jest w postaci kapsułek, tabletek i syropu.
Węgiel aktywny w preparatach takich jak Carbosorb czy Norit wiąże toksyny i bakterie w przewodzie pokarmowym, wspierając naturalny proces zdrowienia.
Kluczowe znaczenie ma uzupełnianie płynów i elektrolitów za pomocą preparatów jak Orsalit czy Gastrolit. Zapobiegają one odwodnieniu, które stanowi główne zagrożenie przy biegunku.
Leków przeciwbiegunkowych nie należy stosować przy:
Te objawy wymagają pilnej konsultacji lekarskiej.
Nadmierne gromadzenie gazów w jelitach może wynikać z różnych przyczyn, w tym z szybkiego jedzenia, spożywania produktów trudno strawnych, nietolerancji pokarmowych lub zaburzeń mikroflory jelitowej. Problem ten dotyka znaczną część populacji i może znacząco wpływać na komfort życia.
Głównym składnikiem aktywnym w leczeniu wzdęć jest symetikon, dostępny w preparatach takich jak Espumisan czy Bobotic. Działa poprzez zmniejszenie napięcia powierzchniowego pęcherzyków gazowych, ułatwiając ich usuwanie z organizmu.
Preparaty ziołowe oferują łagodne, ale skuteczne rozwiązanie problemu wzdęć:
α-galaktozydaza pomaga w trawieniu trudno strawnych węglowodanów. Równie ważne są zmiany w diecie: unikanie gazujących napojów, ograniczenie produktów wysokobłonnikowych i regularne posiłki. Kombinowane preparaty przeciwwzdęciowe łączą różne mechanizmy działania, oferując kompleksowe podejście do problemu.
